به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ، اگر در هر کجای دنیا این نوع اتفاقات رخ می‌داد، تا کنون چند مسئول و مدیر مرتبط استعفا ‌داده بودند اما در کشور ما با هر داغی که بر دل مردم می‌نشیند، فقط مسئولان در پی مقصران درجه چندم هستند و فرهنگ «استعفا» یا «برکناری» در کشور ما تعریف نشده است.

مثلا در حادثـــــه بی‌سابقه سرقت از بانک ملی و با وجود اینکه سارقان دستگیر شدند، اما شوک بزرگی به مردم و اعتماد به بانکداری ایران وارد گردید و فقط این اتفاق منجر به برکناری رئیس شعبه شد، آن‌هم به دلیل نادیده گرفتن پیامک سرقت! اما اگر این اتفاق در یکی از کشورهای دیگر رخ می‌داد، حداقل چندین مدیر بلند مرتبه استعفا یا برکنار می‌شدند.

در ماجرای ریختن ساختمان متروپل نیز با وجود دستگیری شهردار و 13 نفر دیگر، اما پرونده کشته شدن مالک متروپل (به عنوان فردی که از رانت و فساد استفاده کرده) همچنان با سئوالاتی روبه‌رو است. مرگ 22 هموطن در قطار مشهد- یزد نیز می‌تواند نمونه بارزی از این اتفاق باشد. هر چند که این حادثه تلخ، با یک سنت شکنی از سوی وزیر راه و شهرسازی همراه بود و برای اولین بار، یک وزیر از مردم بابت این اتفاق عذرخواهی کرد، رستم قاسمی در توئیتی نوشت: «شرمنده همه مردم عزیز ایران به‌خصوص داغ‌دیدگان هستم.

همکاران بدانند مسئولیت این حادثه (فارغ از دلایل ارادی یا غیر ارادی) برعهده این وزارتخانه است اما وظیفه انسانی ما از این مسئولیت هم بالاتر بوده و باید با تلاش مضاعف تسلی خاطر بازماندگان باشیم.» هر چند که این توئیت تنها کاری بود که یک وزیر می‌توانست انجام دهد، اما اگر این اتفاق در کشورهای دیگر رخ می‌داد، وزیر استعفا می‌داد، اما روند روبه‌رشد فرهنگ عذرخواهی در این وزارتخانه، می‌تواند خبری خوب باشد.

هنوز از یاد نبرده‌ایم در آذر سال 95، زمانی‌که برخورد دو قطار در محور سمنان– دامغان، منجر به کشته شدن 47 نفر شد، آخوندی، وزیر وقت راه و شهرسازی اعلام کرد: «در رابطه با این اتفاق نگران نیستیم و مسافران همگی بیمه بودند!» در زمان تصدی سعید نمکی، بر صندلی وزارت بهداشت و درمان، او که مقصر اصلی سهل‌انگاری در ماجرای افزایش مرگ و میر کرونا با نخریدن واکسن بود و حالا پرونده‌ قضائی برایش در تشکیل شده، در روز پایانی کار خود که همزمان با مرگ 450 هموطن بود، قضاوت در مورد عملکرد خود را به آینده سپرده و حتی یک عذرخواهی از مردم نکرد، اما همه شاهد بودیم که با سیل واکسن و واکسیناسیون عمومی در زمان بهرام عین اللهی، آمار مرگ و میر کرونا به صفر رسید.

در شرایطی که نمکی فقط از مردم داغدیده ایران درخواست حلالیت نمود که وزیر جدید بهداشت او را «شهید زنده» نامید که در دوران کرونا مانند الماس درخشید! اما با وجود اینکه، نمکی بارها مورد انتقاد نمایندگان مجلس بود، نه استعفا داد و نه استیضاح یا سوالی از او از سوی مجلس پرسیده شد!

متأسفانه فراموش می‌کنیم

«آرمان ملی» در گفت‌وگو با یک آسیب‌شناس اجتماعی به این مشکلات اشاره دارد و مجید ابهری معتقد است: «تنها اتفاقی که می‌تواند از داغ مردم بکاهد، برکناری مسئولان یا استعفایشان است. اما ظاهرا آنها با این موضوع بیگانه هستند.» وی در ادامه می‌افزاید: «متأسفانه غم ناشی از این حوادث ، علاوه بر خوزستان کشور را فرا گرفت.

اگر عوامل این سانحه که نمایش گویایی از زنجیره رانت‌خواری است، به مجازات نرسند، باید در آینده به‌دنبال جایی برای اختفا باشیم. مثلا ناگهان قطاری از ریل خارج می‌شود و بر اندوه و داغ آبادان می‌افزاید. متاسفانه ضعف برخی از مراکز تصمیم‌ساز و فقدان مدیریت منسجم و توانمند در برخی از نهادهای اجرایی به مراکز سوژه‌سازی برای معاندان و دشمنان تبدیل شده‌اند. در این میان شفاف سازی، عدم تاخیر در بیان برخی از وقایع، صداقت رسانه‌ای می‌تواند تسکینی بر دل پردرد مردم باشد.»

عذرخواهی کارساز نیست

وی در مورد افزایش شایعات در رابطه با این حوادث یا فرار مقصران می‌گوید: «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. مثلا در ماجرای برخورد قطار در وسط کویر آن‌هم با یک بیل مکانیکی، ضعف مدیریت سیستم ریلی، قدمت تجهیزات و کمبود قطعات علل و عوامل این حادثه است که باید شخص وزیر و مدیرعامل راه‌آهن در قبال این اتفاق پاسخگو باشند.

در این میان، از یک حقیقت آشکار نباید به‌راحتی عبور کرد و آن مجموعه‌های مختلفی از صاحبان سلیقه‌های مختلف سیاسی و مدیران رده دوم تا چهارم است که از دولت قبلی در بدنه اجرایی و سازمانی کشور باقی مانده‌اند و شاید تمایلی به توفیقات اقتصادی، فرهنگی داخلی و خارجی دولت سیزدهم ندارند. عدم تلاش‌های جدی از سوی لایه‌های یادشده برای حل مشکلات مختلف و همسو با این کاستی‌ها، انتصابات کمتر مرتبط با مسئولیت‌ها گاه برخی از مدیران، سوابق تجربی و حرفه‌ای آنها کوچک‌ترین شباهت و ارتباط با حوزه مسئولیت خود ندارند.

معضلات زنجیره‌ای حوصله و اوقات ریاست‌جمهور و معاونین ایشان را معطوف به‌خود کرده است. هر چند وزیر مربوطه در ماجرای قطار مشهد- یزد عذرخواهی کرده ولی تا بیان علل اصلی و تنبیه عوامل مرتبط و در راس آن، مدیرعامل راه‌آهن، بروز احساسات متلاطم مصیبت دیدگان و مردم التیام نخواهد یافت، دریغ از یک استعفا از سوی مسئولان سطوح عالی و اجرایی.»

مجازات خاطیان، انتظار مردم از دولت

وی در ادامه صحبت‌هایش می‌افزاید: «جامعه در شوک و اندوه این دو حادثه بود، که ناگهان یک واقعه که بیشتر به فیلم‌های هالیودی و بازی‌های رایانه‌ای شباهت داشت، رخ داد. سرقت از محکم‌ترین و عالی‌ترین مرکز اعتماد در تهران با مقدماتی بسیار آزاردهنده‌تر از خود حادثه، یعنی تعطیلی چند روزه کشورمان، همان عذر ‌بدتر از گناه بود. هنوز کسی نمی‌داند عوامل مختل کننده فرودگاه و سرقت از بانک که در یک روز اتفاق افتاد، به یکدیگر ارتباط داشتند یا خیر؟‌درد آنجا به اوج خود رسید که بعضی از مسئولان اعلام کردند که خسارات مردم را پرداخت خواهند کرد.

عجیب است که این حوادث چقدر مینیاتوری و هنرمندانه رخ می‌دهند. ساده اندیشی است اگر تصور کنیم که این وقایع ارتباطی با مقابله و مشکل آفرینی برای دولت ندارند. این آسیب شناس، در پایان صحبت‌هایش باور دارد که با توجه به واکنش‌های معمول در اینگونه رویدادها؛ عذرخواهی کمترین کار در این حوادث تلخ است، هرچند که جبران و عودت اتفاقات روی داده با هیچ عذرخواهی قابل جبران نیست.

اما باز مرهمی بر زخم‌های ایجاد شده خواهد بود. همچنین استعفا یا برکناری مسئولان ارشد نیز منطقی‌ترین حرکت برای پاسخگویی به دردها و زخم‌های بازماندگان و زیان دیدگان است. در کشور ما نه تنها هیچکدام از واکنش‌های یاد شده در وقایع مشابه در جهان رخ نداد، بلکه برخی از دست اندرکاران حتی زحمت یک عذرخواهی ساده را نیز به‌ خود نداده‌اند.

دیدیم که به فاصله کوتاهی از سانحه آبادان، واقعه تلخ و مشابهی در ابعاد کوچک‌تر در کرمانشاه اتفاق افتاد و چند هموطن بر اثر ریزش ساختمان کشته شدند. خیلی ساده از کنار اینگونه اتفاقات می‌گذریم و خدا می‌داند هنوز باید منتظر چند رویداد تلخ مشابه در کشور عزیزمان باشیم. مردم از دولت فسادستیز سیزدهم توقع دارند، قاطعانه وارد عمل شده و به‌عنوان یک درس عملی و آموزنده و در راستای همدردی و احساس مشترک با مردم اقدامات لازم را انجام دهند.